هورا بالاخره یاد گرفتم چه جوری لینک بغل صفحه داشته باشم.


برنامه های زندگی من به دو دسته کوتاه مدت وبلند مدت تقصیم میشن کوتها مدتها 6 ماه و بلند مدتها 5 ساله هستند.البته می دونم تقصیم بندی عاقلانه ای نیست چون دورنگری توش جایی نداره در حقیقت اون 5 ساله ها هم اینجوریند تا 20 سالگی تا 25 سالگی و تا 30 سالگی و...تقریبا تا 40 وضعیتش مشخصه تا حدودی البته!!!!!!
از 12 سالگی برنامه ها و هدفهامو نوشتم و حال که بهشون نگاه می کنم میبینم 90 درصد پیشرفت داشتم تازه کلی کار که تو برنامم نبوده ولی خیلی به نفعم بوده هم انجام دادم.
چند وقت پیش بحثی با دوستام داشتیم در مورد کارهایی که می خواهیدپاک کنید کارهایی که ترجیح میدادید انجام نمی دادید و من هرچی فکر کردم به هیچ نتیجه ای نرسیدم.
خیلی کارها بود که دلم می خواست می کردم ولی کارهایی که انجام دادم مثل همین دانشگاه ازاد بخشی از زندگی منو تشکیل میده و اگر من اونها را انجام نمی دادم الان خودم نبودم و در حال حاضر من خودمو خیلی دوست دارم.


چند وقته احساس می کنم دارم به یکی از چهار راه های عمرم نزدیک میشم.جایی که باید تصمیم بگیرم و یک راه را انتخاب کنم بدبختی اینه که دوراهی نیست چهار راهه !!!!!!!! اینجوری انتخاب هم سخت تره!
تقصیر خودمه اینقدر که از این شاخه به اون شاخه پریدم از ریاضی به هنر از هنر به باستانشناسی از باستانشناسی به علوم اجتماعی و............
وحالا احساس می کنم همیشه این شانس را ندارم که بتونم هفت روز هفتمو بین تواناییهام تقسیم کنم .
شنبه دوشنبه چهارشنبه موزه
یکشنبه سه شنبه کارهای گرافیکی و تبلیغات
پنجشنبه و جمعه دکوراسیون داخلی
تازه این برنامه صبحهاست بعد از ظهر ها هم که تدریس دارم
تازه از هفت به بعد هم درس خوندنم شروع میشه !
تا کی می تونم اینجوری ادامه بدم ؟ از این زندگی لذت می برم ولی احساس می کنم باید یکیشو انتخاب کنم .


برایم پیغام داد و این مثل ابی بود که روی اتش همه التهابهام ریخته شد!