جای ان دارد که چندی هم ره صحرا بگیرم ....
اردیبهشت ماه سختی بود .
پر از خاطره و پر از درد .
پر از سالگرد رابطه ای که دوامش به اندازه درداش نبود .
و خدا را شکر که فردا تمام می شود .
در حقیقت امشب.
30 اردیبهشت 1383 هیچ وقت یادم نمیره .
روزی که با عمیق ترین لذت زندگیم اشنا شدم .
بهایی هم که براش پرداخت کردم به اندازه عمقش بود.
خوشحالم که این ماه کذایی داره تمام میشه ...
با تمام وجود سعی می کنم الزایمر بگیرم .
شاید اگر فقط جاهایی باشم که باید ؛ وضع بهتر بشه .
اینجوری نمیشه خلاص شد .
البته شرایط هم طوریست که گویا خلاصی در کار نیست .
توی تهران به این بزرگی محل کار من باید اونجا باشه ؟
تنها راهی که برای حذف یکسال از زندگی جواب میده گذشت زمانه !!
جای ان دارد که چندی هم ره صحرا بگیرم ....