جای ان دارد که چندی هم ره صحرا بگیرم .... اردیبهشت ماه سختی بود . پر از خاطره و پر از درد . پر از سالگرد رابطه ای که دوامش به اندازه درداش نبود . و خدا را شکر که فردا تمام می شود . در حقیقت امشب. 30 اردیبهشت 1383 هیچ وقت یادم نمیره . روزی که با عمیق ترین لذت زندگیم اشنا شدم . بهایی هم که براش پرداخت کردم به اندازه عمقش بود. خوشحالم که این ماه کذایی داره تمام میشه ... با تمام وجود سعی می کنم الزایمر بگیرم . شاید اگر فقط جاهایی باشم که باید ؛ وضع بهتر بشه . اینجوری نمیشه خلاص شد . البته شرایط هم طوریست که گویا خلاصی در کار نیست . توی تهران به این بزرگی محل کار من باید اونجا باشه ؟ تنها راهی که برای حذف یکسال از زندگی جواب میده گذشت زمانه !! جای ان دارد که چندی هم ره صحرا بگیرم .... |