چرا من برای کسب انرژی محتاج دیگرانم ؟؟ ولی خدا را شکر که همیشه در زندگیم کسی بوده که انرژی بخش بوده .ادمهایی که وقتی از پیششون بر می گردی احساس می کنی می تونی همه مشکلاتت را حل کنی می تونی کیلومترها پیاده روی کنی می تونی زیباییهای پیش پا افتاده دنیا را ببینی و ازش لذت ببری !
امروز چهارمین خبر بد را هم شنیدم و من نمی دونم جریان چیه؟
یعنی امتحان چی رو دارم پس میدم؟؟ چه نتیجه ای باید بگیرم ؟؟
ولی اول باید به فکر اعتماد سلب شدم از ذنیا باشم که وضع از این خرابتر نشه!امروز دیگه خیلی حالم بد بود
دلم از دست ادمها ی اطرافم گرفت
یکشنبه پیش تحویل پروژمون بود دو تا پروژه داشتیم یکیش را کنفرانس دادم دومی که گزارش کار بود موند هرچی به استاد گفتم اونم تحویل بگیره گفت نه یک روز براش قرار می ذارم بیا تحویل بده
از قضا پنجشنبه که من سفر بودم ق رار می ذاره و پروژه ها را هم جمع می کنه و التیماتوم میده که تا شنبه هرکی اورد اورد وگرنه صفر .
این دوستان با مرام من هم جمعه شب نایاب شدند .من به هر کدوم زنگ میزدم پیداشون نمی کردم پیغامها را هم هنوز جواب ندادند خلاصه دیشب یکیشون پیدا شد و گفت پروژتو تحویل ندادی بدبخت شدی که!!!!!!!
حالا این در حالی بود که من یکشنبه پیش به همشون گفتم که خبرشو حتما بهم بدن
تقصیر اونها نیست ولی دلم گرفت که چرا نباید اونقدر برای دوستام ارزش داشته باشم که با اونهمه سفارش منو خیلی راحت فراموش کنند.
می دونم که روابط اجتماعیم خیلی بده و نمی تونم به خوبی با دیگران ارتباط برقرار کنم ولی واقعا خسته شدم از اینکه سال تا سال یکی زنگ نمیزنه که بگه می خواستم حالتو بپرسم
با اینکه خودم اینکار را می کنم
ولی نمی تونم مشکل را پیدا کنم می دونم در ارتباطاتم خیلی محافظه کارانه برخورد می کنم ولی روش دیگری بلد نیستم
تنها نتیجه ای که امروز گرفتم اینه که دلم برای ادمی که خودش از وضعیت مزخرف خودش ناراضیه نسوزه و اعصابم را به خاطر ادمهایی که دوست دارند زجر بکشند خورد نکنم.
ولی الان حالم خوبه خیلی خوب!