مهربانا
اشتباهاتتم بسیارند
ببخش مرا
ذکرت ارامم می کند ولی چه کنم که نمی توانم باور کنم انچه حق است و سر تسلیم فرود بیارم به انچه حقیقت است.
بارها به زبان می گویم که تویی مالک ملک و تیی او که می بخشد ملکش را به هرکه اراده کند ...
تویی که به هرکه خواهی عزت می دهی و خوار میکنی انرا که خواهی
و خیر اراده توست و تویی قادر مطلق این جهان
ولی افسوس که باز در برابر سختیها کم میاورم ...
ولی افسوس و هزار افسوس که در زمان سختی نمی توانم بپذیرم که برانچه از من گرفته شده بیتابی نکنم و شکیبا باشم
نمی توانم باور کنم که این جهان و انچه در ان است بازیچه ای بیش نیست و باز با کمترین فشار دنیوی اساس و شالوده روانم بهم میریزد ...
و اینچنین است که باور می کنم که منم بنده ضعیف تو و تویی قادر مطلق .
تویی ان که اگر بخواهی همه خیر جهان را نصیبم می کنی و اگر اراده کنیم به پست ترین درجات خوارم می کنی ...
دیشب باور کردم که در برابر خواست تو هیچ قدرتی ندارم و هرچه تلاش کنم نمی توانم اراده تو را تغییر دهم
و تو خیلی راحت می گیری انچه روزی عطایم فرمودی ...
کمکم کن دل نبندم به انچه می دهی و توفیق وارستگی را عطایم فرما...
کمکم کن در عین عدم دلبستگی به دنیا و ادمهاش بنده ای مسئول باشم و به وظایفم خوب عمل کنم ....
کمکم کن دل بکنم از بندگانت...
چرا که انها سد راه منند برای رسیدن به تو
هنوز انگیزه بسیاری از اعمالم ادمها هستند ...
پس ببخش مرا که به عشقت بسیار نیازمندم که تنها عشق توست که حقیقت دارد و بقیه فقط ادعای کودکانی خودپسند است...
کمکم کن رها شوم ...
و من با تمام وجود خوشحالم که بنده توام و تویی که موهبت بودن را عطایم فرمودی .
دو.ستت دارم ای بزرگ

خدایا !
اینروزها دور و برم پر از ادمهاییست که در یک قسمت زندگیشون شکست خورده اند .
اینروزها فقط نظاره گرم !
و تو نیز ...

ادمهایی که دنبال مقصر برای زندگی از دست رفته شون می گردند و اشتباه های خود را نمی بینند ...
ادمهایی که ادعا های عجیب دارند و کارهای بزرگ می کنند ولی توی ساده ترین بخش زندگیشون مونده اند..
و من فقط نظاره گرم ...
می دونم که انها ایینه منند...
می دونم که فقط جلوی منند تا درس بگیرم از زندگی هاشون و عکس العملهاشون
و انها به من یاد دادند که اشتباه ادمها اگر حتی خیلی هم بزرگ باشه ولی اگر خودشون بفهمند که اشتباه کردند موجب پیشرفتشون میؤه ولی اگر ضعفهای خودشان را ندید بگیرند و یک طرفه قضاوت کنند دیگر هیچ وقت به پا نخواهند خواست ...
خدای من اموختم که همه حتی اون بدترینها بندگان تواند و برای تو عزیزند..
پس من حق ندارم بهشون بد کنم حتی اگر بدترین رفتار را با من داشته باشند...
می دونم که بدون قضاوت باید فقط نگاه کنم و بیاموزم ...
خدایا !
حس عجیبی بهم دادی که گفته شد نشانه موهبتی عظیم است ...
موهبتی که هنوز درکش نکرده ام ...
خدایا می خواهم بگویم دوستت دارم گرچه خودت می دونی انچه از دهانم بیرون می اید با آنچه در دلم آست قابل مقایسه نیست ..
خدای من ! خودم میدانم که در دلم خیلی بیشتر از عشق تو عشق بنده گان توست خودت توفیق عشقت را نصیبم کن !