چقدر دلم می خواد یک روز صبح از خواب بیدار شم و بگم اخ جون صبح شده !
بگم دیگه خواب بسه !
نگم وای بازم صبح !
نگم لعنت به این زندگی !
نگم چه جوری پاشم و از رخت خواب دل بکنم!
پنج دقیقه از وقتم را بیهوده صرف پیدا کردن یک دلیل منطقی برای بلند نشدن و سر کار نرفتن نکنم.
دلم یک صبح با انرژی و انگیزه می خواد !
اصلا ساعت بدن من با ساعت ملیمون جور نیست از ساعت دو بعد از ظهر به بعد تازه یواش یواش سر حال میام دیگه 8 شب اوج سرخوشیمه ! به خاطر همین ادمهایی که صبحها منو می بینند با ادمهایی که بعد از ظهرها منو می بینند نظرات کاملا متفاوتی نسبت به من دارند .
شبها هم که کاملا پر انرژیم به زور مجبورم بخوابم تا صبح بتونم پاشم . ول با هزار لعن و نفرین !
می دونم یک جای کار ایراد داره ! ولی کجاش ؟
از اونجایی که این جانب خودم ساعت ۱۰ از خواب بیدار شده و با سلام و سلوات راهی هتل کلاس میشم و به دلیل ورزش صبح گاهی ای که هر روز ساعت شیش و نیم یا هفت صبح انجوام نمیدم نظر شما رو به نکته بزرگ زیر جلب می کنم (برای یک بار تنها یک بار هم که شده ساعت ۶ بعد از ظهر به رخت خواب رفته و طی یک موسیقی گرم و دل نواز {سخنرانی مذهبی« که توسط یکی از علمای متخصص خواب طبیعی بیان میشه »}گوش فرا دهید تا ساعت ۷ عصر به خواب شیرین بروید البته قبل از اون ساعت رو برای ۵ صبح تنظیم نمایید برای فردای اون روز روابطتون رو با تموم مکالمات تلفنی و غیر تلفنی تا قبل از ۹ قطع و از هر گونه بیرون رفتن بپر هیزید تا به امید حدا زندگی بر وفق مراد گردد آمید )
سلام....تنها تو نیستی که همین مشکل رو داری , کلا صبح از خواب بیدار شدن خیلی سخته , خود من هفته ای دو روز صبح کارم , اون دور روز از بدترین روزام هست .....خیلی سخت نگیر ,,,,همه ناراضین !!!!!!
هر روز صبح که بیدار میشم...میگم تا کی باید زود بیدار شم...
آخ گفتی.....منم عین تو ام.